Sztuka Wojny

[miko]

Wydaje mi się że stara chińska mądrość może się przydać

Stategia to planowanie wojen, zaś taktyka to realizacja walk.

Podejmowanie działań przeciwko innym wiąże się z ryzykiem. Po to aby zyskać, trzeba liczyć się ze stratą. Można jednak zmniejszyć ryzyko bądź zwiększyć szanse sukcesu, poprzez odpowiednie przygotowanie swoich działań. Wiedzę o tym jakie działania przyniosą sukces zdobywa się poprzez doświadczenie i porażki - najlepiej oczywiście, jeśli są to cudze błędy i doświadczenia.

Poniżej przedstawiam kilka zasad i przemyśleń, które mogą momóc w podejmowaniu decyzji i zmaganiach z oponentami.


Wady i zalety obrony: broniący się jest zabezpieczony przed atakiem, ma zazwyczaj swobodę decyzji i manewru (najczęściej nie jest ograniczony przez swoje wcześniejsze manewry), jednak nie ma inicjatywy i musi czekać na ruch przeciwnika.

Wady i zalety ataku: atakujący ma inicjatywę w rozgrywce, często przewagę zaskoczenia, a także przewagę sił w miejscu i chwili ataku. Jednak wychylony jest ze stanu równowagi (np. jego szyki mogą utracić właściwości obronne), a przez to podatny na atak i zagrożenia.

Przykład: w sztuce walki wręcz bezpiecznie przeprowadzony atak polega na błyskawicznym zadawaniu ciosu i powrocie do pozycji defensywnej i zwartej. dzięki temu atakowany ma mniejsze możliwości np. chwycenia za atakujacą rękę.


Należy zdecydować, kiedy walczyć, kiedy uciekać, a kiedy negocjować - na tym polegają wszelkie roważania taktyczne. Musisz zdecydować, co jest ważniejsze - cel, jaki chcesz osiągnąć, czy twoja i innych opinia, a temat środków, jakie stosujesz.
Śmierć na polu chwały jest najgłupszym rozwiązaniem, gdyż po śmierci nie masz już możliwości działania dla sprawy. Ucieczka pozwoli ci przemyśleć błędy i przygotować się do ponownej konfrontacji

Wiedzę należy zdobywać przez doświadczenie - osobiste, jak i poprzez studiowanie poczynań innych i analizowanie w nich błędów. Z każdej sytuacji należy wybrać to, co jest ważne i pożyteczne, a resztę tylko zachować w pamięci na przyszłość.

Więcej korzystamy z rozgrywek przegranych, niż wygranych. Bo dzięki analizie własnych błędów uczymy się jak ich uniknąć w przyszłości.

Bardzo pouczające jest analizowanie błędów innych. Analiza poczynań innych może zachodzić w dwóch przypadkach:
- walka strony słabszej z silniejszą: co sprawiło, że silniejszy przegrał.




Co to jest “wojna”? Jedna z jego książek definiuje wojnę jako użycie siły dla osiągnięcia celów politycznych. Natomiast siła to oddziaływanie jednego ciała na drugie za pomocą energii.
W czasie wojny służy do tego "broń" - Luna nie posiada żadnej. Ale kiedy Mike przeanalizował definicję semantyczną broni, okazało się, że są to urządzenia do manipulowania energią [...]

-- Robert A. Heinlein, Luna to surowa pani


Każda twoja przewaga, każda możliwość, sytuacja, może być użyta jako broń przeciw innym - należy jedynie użyć jej we właściwy sposób. Jeśli znamy kształt przyszłego pola bitwy - to naszą bronią jest informacja.

[miko]

Każda broń używana w czasie zmagań ma jakieś plusy i minusy - możesz je wykorzystać.
Jeśli ktoś używa skanalizowanej agresji, to może ona zostać użyta przeciw niemu, gdy straci nad nią kontrolę i przestanie chłodno analizować sytuację.
Podobnie zmasowany atak na silnie bronioną pozycję, np. duże miasto, może sprawić, że siły atakującego zostaną poważnie nadszarpnięte.

W walce zawsze dysponujemy ograniczonymi środkami. Dlatego należy osiągać maksimum efektu przy minimalnych stratach i kosztach. Sunzi pisał, że jeśli jesteśmy za słabi, aby pokonać wroga w otwartej walce, należy unikać walki do czasu, aż tamten wyczerpie swoje zapasy bądź znajdzie się w niekorzystnej pozycji.

Przykład: Sens walka partyzanckiej polega na zmuszaniu przeciwnika, aby trwonił on cenne zasoby na kontrolę już zajętych terytoriów i rozpraszał swoje siły.


Bardzo ważne jest pojęcie rozgrywki (inaczej gambitu) - czyli pewnej sekwencji uporządkowanychpoczynań prowadzących do jakiegoś celu.
Należy uważnie obserwować rozwój sytuacji oraz zachowanie przeciwnika i w miarę możliwości unikać rozgrywek, które prowadza do naszej zgubu.
Tak więc jeśli przeciwnik rozpoczął realizację jakiejś strategii korzystnej dla niego, należy wprowadzić do gry jakiś niespodziewany czynnik, aby zakłócić jego plany. Jednocześnie staramy się wprowadzić takie elementy, które sprawią, że przeciwnik straci inicjatywę.

Wprowadzenie nowego elementu przez zaskoczenie i wszelkie innowacje techniczne to często kluczowy element do zwyciestwa - sprawia on, że plany przeciwnika tracą swoją aktualność i traci on kontrolę nad rozgrywką.


Zawsze warto mieć jakiś jakieś rezerwy i niespodzianki: atuty w rękawie, które wykorzystane mogą odwrócić bieg wydarzeń

Taką bronią bywa najczęściej wiedza, jak choćby złamanie niemieckiej Enigmy pozwalało Alaiantom kontrolować przebieg wojny na Atlantyku.

Przykład: Przed kampanią perską Aleksander Macedoński polecił opracować swoim rzemieślnikom cieńsze cięciwy do łuków. Z tak przerobionych łuków można było strzelać strzałami o węższych rowkach. W efekcie podczas bitew Persom po pewnym czasie kończyły się strzały, natomiast greccy łucznicy mogli podnieść z ziemi i wykorzystać strzały wystrzelone przez Persów i kontynuowac ostrzał.

Przed starciem należy ustalić, jakie przewagi mamy nad przeciwnikiem, a jakie on ma nad tobą. Może to być zasięg broni, zasoby finansowe, skuteczność negocjacji.
Nie wolno pozwolić, aby przeciwnik wykorzystał swoje przewagi, a starać się stwarzać takei sytuacje, w których możemy w pełni skorzystać z włąsnych.

Wszystko zależy od okoliczności. Dlatego ważne jest, aby osoba decydująca była elastyczna i otwarta na zmieniająca się sytuację.


Np. szyk czelny i walny w taktyce bitew średniowiecznych pozwalał na związanie głównych sił przeciwnika i zatrzymanie jego impetu przez huf czelny (tarcza, z dobrą, zwartą obroną) Następnie huf walny (miecz) uderzał w obronę przeciwnika.

Nie należy walczyć z prądem rzeki i z naturalnym biegiem wydarzeń. Np. nie należy dążyć do zdobycia wszystkich twierdz nieprzyjaciela - niektóre można omijać. Nie trzeba uparcie stać na niektórych pozycjach - można się wycofać na inne, tym samym unikając ciężkich strat.
Jeśli przeciwnik manewruje do bitwy na korzystnym dla siebie terenie - nalezy tej bitwy unikać.


Należy nauczyć się kilku ważnych działań:
- jak przekazywać informacje w sposób bezpieczny, także kanałem kontrolowanym przez przeciwnika
- jak karmic wroga fałszywymi informacjami, a jednocześnie samemu otrzymywać prawdziwe
- jak przekonać przeciwnika, że ma u siebie podwójnych agentów i zdrajców

Przykład: podczas całej II wojny Światowej Alianci zaglądali w karty Niemcom (Enigma) i Japończykom (złamanie kodu purpurowego), co w dużej mierze pozwoliło kontrolować przebiegi bitew. Najlepszym przykładem jest bitwa o Midway - amerykanie wiedzieli o planowanym ataku, dlatego np. w wariackim tempie odremontowali lotniskowiec Yorktown i poszukiwali japońskiej floty. Co by się stało, gdyby pierwszym sygnałem o nadciągających Japończykach był atak lotniczy na wyspę?

[miko]

Gdy już odrzucisz wszystko, co niemożliwe, to co pozostanie, choćby niewiadomo jak nieprawdopodobne musi być prawdą.

— Dobrze jest — przerwał znowu Donal — wziąć pod uwagę również bezsensowne interpretacje, by stwierdzić, czy któraś z nich nie stanowi potencjalnego zagrożenia.

-- Gordon R. Dickson, Dorsaj

Przykład: Największym błędem jest przyjąć, że przeciwnik jest słabszy, lub rózny siłą i technologią. W czasie Bitwy o Anglię, Niemcy po kilku częściowo udanych nalotach ( Dover, w Rye oraz na stację Ventnor na wyspie Man) zaprzestali atakowania wież radarowych na wybrzeżu Anglii, zrezygnowali z ataków, sądząc, że radary mogą być użyteczne tylko przeciwko okrętom. Anglicy dokładnie rozumieli swoją przewagę. W każdej lokalizacji mieli "burried reserve" - zapasowe anteny na drewnianych masztach, aby zapewnić nieprzerwane działanie systemu wykrywania.
Niemieccy piloci, nieświadomi istnienia i działania radaru, byli nieodmiennie zdumieni obecnością brytyjskich myśliwców zaraz po przekroczeniu przez nich kanału.


SUN TZU SZTUKA WOJNY

[miko]

Maksymy zaczerpnięte ze "Sztuki wojny"


- Sztuka wojny opiera się na myleniu przeciwnika
- Walka i zwycięstwo we wszystkich bitwach nie jest najwyższym kunsztem. Jest nim złamanie oporu przeciwnika bez walki
- Najwyższą sztuką dowódcy jest przewidzieć plany wroga
- Sukcesu możesz być pewien tylko, jeśli atakujesz miejsca, których nikt nie broni
- Niech twoje plany będą ciemne i nieprzeniknione jak noc, a kiedy ruszysz, uderzaj jak błyskawica
- Jeśli twój wróg jest pogrążony w chaosie, zmiażdż go
- Żadna część państwa nie korzysta z przedłużającej się wojny. W wojnie niech twoim celem będzie zwycięstwo a nie dluga kampania
- Atakuj wroga gdy jest nieprzygotowany, pojawiaj się tam, gdzie nie jesteś oczekiwany
- Dowodzenie wielką armią opiera się na takich samych zasadach jak dowodzenie kilkoma ludźmi, sprowadza się właściwie do problemu jak podzielić i uporządkować swe siły
- Ktokolwiek dotrze na pole walki pierwszy i oczekuje nadchodzącego wroga, będzie wypoczęty, ktokolwiek przybędzie drugi przystąpi do walki wyczerpany
- Ten kto zamierza walczyć musi najpierw obliczyć koszty
- Dyskredytujcie wszystko, co dobre w kraju przeciwnika.
- Wciągajcie przedstawicieli warstw rządzących przeciwnika w przestępcze przedsięwzięcia.
- Podrywajcie ich dobre imię. I w odpowiednim momencie rzućcie ich na pastwę pogardy rodaków.
- Korzystajcie ze współpracy istot najpodlejszych i najbardziej odrażających.
- Dezorganizujcie wszelkimi sposobami działalność rządu przeciwnika.
- Zasiewajcie waśnie i niezgodę między obywatelami wrogiego kraju.
- Buntujcie młodych przeciwko starym.
- Ośmieszajcie tradycje waszych przeciwników.
- Wszelkimi siłami wprowadzajcie zamieszanie na zapleczu, w zaopatrzeniu i wśród wojsk wroga.
- Osłabiajcie wole walki nieprzyjacielskich żołnierzy za pomocą zmysłowych piosenek i muzyki.
- Podeślijcie im nierządnice, żeby dokończyły dzieła zniszczenia.
- Nie szczędźcie obietnic i podarunków, żeby zdobyć wiadomości. Nie żałujcie pieniędzy, bo pieniądz w ten sposób wydany, zwróci się stukrotnie.
- Infiltrujcie wszędzie swoich szpiegów.
- Tylko człowiek, który ma do dyspozycji takie właśnie środki i potrafi je wykorzystać, żeby wszędzie siać niezgodę i rozkład - tylko taki człowiek godzien jest rządzić i wydawać rozkazy. Jest on skarbem dla swojego władcy i ostoja państwa.
-Strategia wojny polega na przebiegłości i stwarzaniu złudzeń.
-Kiedy wróg koncentruje się, przygotuj się do odparcia ataku, kiedy jest mocny, unikaj go. Próbuj rozzłościć wrogiego generała i wprowadzić go w błąd.
-Jeśli dowódca jest zawzięty i skłonny do gniewu, obrażaj go i doprowadź do wściekłości, aż zirytowany i zmieszany ruszy na ciebie bez planu i lekkomyślnie.
-Kiedy wróg skoncentruje się na prawym skrzydle, uderz w jego lewe skrzydło, kiedy pośpieszy wzmocnić lewe skrzydło, ty nagle zaatakuj prawe. Nękaj go ciągłą zmianą punktu natarcia. Jeśli jednak odrzucisz tę zbawienną strategię i zaryzykujesz otwarte starcie, może być za późno na odwrót.
-W czasie wojny najważniejszą rzeczą jest szybkość działania, nie można sobie pozwolić na lekceważenie wroga.
-Ogólnie rzecz biorąc najlepszą polityką wojny jest zachowanie bez szwanku stanu swojego i wroga, niszczenie jest przeciwne tej zasadzie.
-Osiągnąć sto zwycięstw w stu bitwach nie jest szczytem osiągnięć. Największym osiągnięciem jest pokonać wroga bez walki.
-Ci, którzy celują w rozwiązywaniu problemów, rozwiązują je tuż przed ich pojawieniem się. Ci, którzy celują w pokonywaniu swoich wrogów, zwyciężają zanim pojawi się zagrożenie.
-Następną pożyteczną rzeczą jest skłócić sprzymierzeńców wroga. Nie pozwól, aby twoi wrogowie zjednoczyli się. Jeśli wróg ma sprzymierzeńców problem jest poważny, a pozycja wroga silna. Jeśli ich nie ma to problem jest niewielki, a pozycja wroga słaba. Następną pożyteczną rzeczą jest uprzedzić atak przeciwnika.
-Wielki książę powiedział: Generał szukający zwycięstw z obnażonym mieczem, nie jest dobrym strategiem.
-Jeśli nie możesz zdusić w zarodku planów wroga, lub przeszkodzić jego sprzymierzeńcom w zjednoczeniu się- ostrz swój oręż do zwycięskiej bitwy.
-Zwyciężaj strategie strategią.
-Jeśli nasza siła jest pięciokrotnie wyższa od siły wroga, daj znać o swojej obecności, zwodząc go biciem w bębny i hałasem, który rozlega się od wschodu, gdy masz zamiar zaatakować od zachodu.
-Jeśli jednak twoje oddziały nie są równe sile wroga, musisz grać na zwłokę, czekaj na lepszą okazję, uwierz w zwycięstwo i zaatakuj z brawurą.
-Czasem zachodzą takie okoliczności na wojnie, że nie można uderzyć siłą przeważającą, a nawet takie, że słabszy pokona silniejszego. Ktoś, kto panuje nad okolicznościami - zwycięży.
-Zwycięży ten, kto jest rozważny, tym łatwiej, jeśli jego wróg jest lekkomyślny.
-W czasie jednego kroku na wojnie może zajść sto zmian. Jeśli widzisz, że możesz posunąć się naprzód, robisz to. Jeśli zaś widzisz wielkie trudności, wycofujesz się. Oczekiwanie na rozkaz króla w takich okolicznościach byłoby tym samym, co oczekiwanie na rozkaz wyskoczenia z ognia.
-Poznaj dobrze wroga i poznaj dobrze siebie, a w stu bitwach nie zaznasz klęski.
-Jeśli ignorujesz wroga, a dobrze znasz tylko swoje siły, masz równe szansę na zwycięstwo i przegraną. Jeśli nie liczysz się ani z siłą wroga, ani też nie znasz własnej siły, możesz być pewny, że poniesiesz klęskę w każdej bitwie. Li Ch'uan powiedział: "Tacy ignoranci zwani są szalonymi rozbójnikami, jak mogą w ogóle oczekiwać powodzenia".
-To, co mogę uczynić ze sobą, zależy tylko ode mnie. Nie mogą być pewny tego, co zależy od wroga.
-Niezłomność polega na doskonałej samoobronie, oraz na stworzeniu możliwości zwycięstwa poprzez szybki atak. Bronisz się wtedy, kiedy twoja siła nie jest porównywalna z siłą wroga, atakujesz wtedy, kiedy masz przewagę.
-Osiągnięcia zwycięstwa w zwykły sposób, nie stanowi szczytu osiągnięć.
-Nie jest szczytem stylu zwyciężać w bitwie i zostać obwołanym "ekspertem" walki. Nie sztuka wygrać, kiedy ma się wielką przewagę. Odróżnienie słońca od księżyca nie stanowi próby ostrości wzroku, a słyszenie grzmotu nie wymaga doskonałego słuchu. Dla niektórych zrobienie wykopków jesienią nie jest dowodem wielkiej siły. (Sun Tzu przez "jesienne wykopki" rozumie kopanie jam przez króliki, dla których czynność ta nie stanowi problemu).
-Starożytni nazywali ekspertami walki tych, którzy z łatwością wygrywali. Dlatego osiągnięcie zwycięstwa przez mistrza walki nie było doczytywane za przejaw mądrości, ani nie przynosiło mu to wielkiej sławy.
-Jeśli potrafisz zmusić wroga do poddania się bez walki, nikt nie zaprzeczy twojej wartości. Mistrz walki osiąga zwycięstwo bez gniewu. Oznacza to, że czegokolwiek się podejmuje, osiąga powodzenie i zwycięża, udaremniając jedynie plany wroga.
-Zwycięska armia, która osiąga zwycięstwo zanim wyda bitwę, jest armią, która stara się nie dopuścić do walki, a mimo to wygrywa.
-Książe Li Ching z państwa Wei powiedział: "Najwyższą dyspozycją generała jest jasność widzenia, harmonia charakteru, odpowiednia strategia połączona z umiejętnością planowania, zmieniających się pór roku, oraz natury ludzkiej".
-Doskonali w wojennym rzemiośle kultywowali Tao, zachowywali spokój i naturalne zasady i dlatego byli zdolni do prowadzenia zwycięskiej strategii. Tao jest drogą humanizmu i przestrzegania pierwotnych praw. Prawa pisane to przepisy i regulacje instytucji. Ci, którzy osiągnęli biegłość w sztuce walki, najpierw kultywowali swój humanizm i naturalne prawa, dopiero później zwracali uwagę na prawa społeczne i przepisy. Przez to ich rządy były nieodczuwalne.
-Dyspozycją zwycięskiego generała jest przygotowanie tak dobrze swoich ludzi do walki, że są niczym masy wody nagle uwolnionej przez przerwaną tamę.
-Chang Yu: "Naturą wody jest omijanie przeszkód i wzniesień w spływaniu w dół. Kiedy tama zostanie przerwana woda wyrywa się z nieposkromioną siłą. Widok armii uderzającej z wielkim impetem przypomina uderzenie takiej wody. Armia naciera wtedy na nieprzygotowanego wroga, omija jego umocnienia, przenika przez szczeliny jego szeregów, tak jak rwące wody, nic nie jest w stanie jej zatrzymać.
-Kiedy rwące wody znoszą zapory, dzieje się to z powodu ich siły uderzenia. Kiedy kły wilka rozdzierają ciało ofiary, dzieje się to z powodu ich ostrości i ataku na ofiarę w odpowiednim momencie. Uderz na wroga z taką szybkością, jak jastrząb spada na swą zdobycz. Spada on dokładnie na kark ofiary, ponieważ wybrał precyzyjnie moment uderzenia. Moment ataku jest zsynchronizowany z miejscem, w którym znajduje się ofiara. Dlatego siła uderzenia dobrze wyszkolonego w sztuce walki jest nie do odparcia, a jego atak precyzyjnie wymierzony. Jego energia jest tak wielka, jak pędzącego bawołu uwolnionego w odpowiednim czasie.
-Podczas bitwy wszystko wydaje się być zgiełkiem i zamieszaniem. Pozorne zamieszanie jest w istocie efektem dobrego porządku, pozorne tchórzostwo - efektem rozważnej odwagi, pozorna słabość może być efektem ukrytej siły. Tu Mu: "Stwierdzenia te oznaczają, że jeśli ktoś życzy sobie wprowadzić nieład w szyki wroga, sam musi być mocno zdyscyplinowany. Tylko wtedy może uniknąć porażki. Ten, kto chce udać tchórzliwość i oczekuje wroga w głębokim ukryciu, musi być niezwykle odważny, tylko wtedy będzie w stanie symulować lęk. Ten, kto chce się wydać wrogowi słaby, aby sprowokować go do ataku, musi być niezwykle mocny. Tylko wtedy może udawać słabość. Porządek, lub nieporządek zależy od organizacji. Odwago, lub tchórzostwo zależą od okoliczności, siła lub słabość od predyspozycji". Li Ch'uan: "Jeśli oddziały zajmują dogodną sytuację, to tchórz staje się odważny. Jeśli ją stracą odważny staje się tchórzem. W sztuce wojny nie ma ustalonych reguł. Zmieniają się one, i zależą od okoliczności".

[Knockaut]

Ciekawy poradnik.Na pewno przyda się tym lepszym graczom

[EnZoOo]

No, Miko opisałeś się albo zerżnąłeś . Wydaję mi się bardziej prawdopodobna 1 odpowiedzieć . Nie przeczytałem całego bo mi się nie chciało ale jutro będzie czas to na pewno przeczytam . A po za tym to Good Psie Niewierny .

[Pielagoroth]

Ten punkt podobał mi się najbardziej "Podeślijcie im [nieprzyjacielskim żołnierzom] nierządnice, żeby dokończyły dzieła zniszczenia."

Ten kto zna na pamięć te wszystkie złote myśli jest chyba najlepszym strategiem świata. Nie wiem Miko skąd to wziąłeś ale bardzo ciekawe i fajnie się czytało.

[Wojtku]

Jakoby długo czytam... Jak każda sztuka wojny, wszystko zależy od nierządnic, które podeślemy wrogowi Szacun dla gościa co to wymyślił.
A, że myślał tak a nie inaczej no to... Jak to napisał Admin w "mgła wojny"
można wprowadzić do WBC pewne elementy, a mianowicie zaskoczenie.